Od Moon cd. Siri

Dmuchnęłam w grzywkę, która pod wpływem wiatru zasłaniała mi oczy. Gdy już poprawiłam widoczność, spojrzałam w niebo. Słońce było już wysoko i raziło mnie w oczy. Było także przyjemnie ciepło. Przeniosłam swój wzrok na Siri. Leżała na trawie na plecach. Zapewne obserwowała chmury. Westchnęłam i także runęłam na ziemię. Jednak ja nie lubię tak leżeć i nic nie robić. Jakby tak.. choć odrobinę rozrywki. Zerwałam jeden z pobliskich dmuchawców. Przybliżyłam go do oczu i zaczęłam z zaintrygowaniem obserwować. Gdy już obejrzałam z każdej strony i policzyłam wszystkie ‘’parasolki’’ dmuchnęłam w niego z całej siły.

Puch leciutko uniósł się w górę, ale nagle delikatny wietrzyk skierował go na mnie. Parę ‘’spadochroników’’ wleciało mi prosto na nos. Natychmiast kichnęłam. Aż podskoczyłam. Siri zaczęła się śmiać.
- Na zdrowie! – starała się stłumić śmiech łapą.
- Dzię.. Apsik!!! – przerwało mi kolejne kichnięcie.
Zaczęłam się śmiać razem z Siri. Nagle zauważyłam, że jedna z chmur na niebie przypominała… owcę! I to jak realistyczną!
- Patrz, Siri! Owca!
- Owca? Gdzie? – zaczęła się rozglądać.
- Nie taka owca… Chmura-owca! – podniosłam łapę wskazując prosto w górę, gdzie widniało obłoczkowe zwierzę.
- A to nie lwica?
- A możliwe. – zaśmiałam się zdając sobie sprawę, że te uszy są bardziej ‘’lwie’’.
Znów wszczęłyśmy obserwację. Więc ja znów ‘’zaintrygowałam’’ się dmuchawcami. Tym razem zerwałam garść. Wstałam i podeszłam do Siri.

- Co jest? – zapytała, a ja na to uśmiechnęłam się chytrze.
Dmuchnęłam całym bukietem prosto w waderę. W powietrze uniosło się całe mnóstwo puchuuu…


<Siri?>